Özgürlüðün voltasýndan çok oldu gidiþin, Ve ne çok oldu beni Gözlerime bakarken bitiriþin
Çýk aklýmýn bana býraktýðýn kýsmýndan Çýk ne kaldý ki zaten Pembe pancurlu hayal hýsmýmdan
Git yolunu gözlemediðim en ücra yere Kalmadý deme var Var kimselerin bilmediði gizli hücreler Var sabahýný özlediðim sensiz geceler Var içinde geçmediðin Özgür mýsralar
Ve kal Mümkünse yolculuðu hiç bitmeyen Hangi kaptansýz gemide açýksa yelken Ona sýðýn gün doðarken Ve gelme yar Orda kal...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet Ayaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.