YIKINTI
Ne sevmelerin ne de ümitlerin deryasýndayýz
Kasavetli ruh halinde adýna hayat denilen
Biri binerken diðeri inen, bir garip limandayýz.
Masumdu duygular ve yoktu kýrgýnlýk aramýzda
Yýllar yýlý böyleyken hal, þu garip gönül sofrasýna
Kimdi ki o saçan zehri, biz peteðe bal ararken
Tercihler açtý belli ki, durmuyor kan, kanar yara .
Ben ile biz arasýndaydý tüm seçimler deðil mi
Ezelden biz dediydik de, hor görüldük þu hale bak
Diller ayrý türkü söyler, rüzgârsa bir baþka eser
Kimdi yollarý ayýran, buna kardeþlik denir mi?
Bölüþmüþtük her ne varsa, kadimdi sevgimiz baþta
Sen deðiþtin bir görseydin, ezdin sevgileri ezdin
Beslenmiþti geleceðe huzur dolu onca ümit
Kalemden damlayan gülken, þimdi çöle oldun vaha.
Ölümüneydi dirlikler, kahve falý deðildir hayat
Ufuklar bir yanýp söner, boþa gider selâm, berat
Ömre ziyan deðil mi bu, belli ki için de rahat
Oysa kavlimiz bu deðil, hayat sensiz ne de berbat.
Girdi aramýza nifak, ne versin ki yarýn bize
Hatýrlasaydýn maziyi, el ele idik ve diz dize
Eksilmezdi tebessümler, o anýlar neredeler
Sýrtý dönen sensin bize, unut bizi bak keyfine.
Eski resimlerde izin, gülüþüne hasret evin
Bize kalsa dursun zaman, bana geçmiþi getirin
Her anýnda vardý lezzet, þu son perde oldu zulmet
Son demlerde þu hayatý, inan bize zindan ettin.
Ne kelam yazmalý bilmem, içte derindir burukluk
Her yanýmda var iken su, nedir yaþanan susuzluk
Deðmemiþ ki sevgi sana, yaban bakmýþsýn bu yana
Çölde serap gören kula, inan bizi sen eþ ettin.
Ne diyeyim baht böyleymiþ, kullar haddini aþarmýþ
Ne yazýk ki sabýr denen, durmazmýþ o da taþarmýþ
Güzellik döndü tersine, gittin inatla dikine
Þu çizdiðin kader yolu, ayrýlýklara adanmýþ.
Mesut ol diyemesem de, bir izin kaldý yürekte
Zaman geçer fark edersin, kardeþtik, candýk dünde
Silmiþsen canlarý çoktan, ne diye vurayým dize
Geçmiþi unutamayýz da, yer yok bize gelecekte.
Oðuzhan KÜLTE
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.