Aðlamak isteði var içimde, Kirpiklerimde asýlý duran bir kaç damlanýn artýk düþme telaþý, Ankara’nýn sel olan yaðmurlarýyla yarýþmak istercesine...
Hayat iþte herkes gibi koþturmaca Enflasyonla eriyen parayý ellerde ovuþturmaca! Dostum, kalbimdeki hoþ fýrtýnalar ne diye sana Yazmak istedim onu da Dertleþmek sebep ya! Dedim ya nedensiz aðlamak, bu sýzý Ýlle de ýrmak akacak bir deniz bulmalý Bulmalý ki... Ersin biraz dinginliðe Bir damlasý sýçrarken Muhtaçlýðým bermuda sarmalýnda donarken erginliðe Kalbime bir mola olsun...
“Nasýlsýn”lardan geçtim bugünlerde… Bir bencilliktir aldý gidiyor Hep ben anlatmak istiyorum içimdekileri Hep ben konuþmak Hoþ gör dostum bu seferlik olmaz mý?
Asýrlar gibi gelmiþti bana suskunluðum Susmuþtu kalbim... Susmuþtu kalemim... Kocaman kocaman sevdalarý yazan Okyanuslarý kýskandýracak kadar engin bu gönül Susmuþtu nicedir... Hani olmaz ya yine de minicik bir umut vardý hala içimde; bir yerlerde yine koþacaktý Bu kalem yine coþacaktý Bu kalp… Olmadý iþte! Son umut da ardýna bakmadan uzaklaþýrken Kalan birkaç damla eyyam-ý bahur ile uçacaktý ardýndan! Býrakarak çokça da hayal kýrýklýðý...
Çalýþasým yok son günlerde Mutsuz, umutsuz yarýnlara dair en ufak bir hayalimde... Oysa çok sevecektim Sevildiðim kadar kör olacaktý gözlerim, susacaktý tüm dünya Zaman duracaktý… Karþýlýksýz aþk bulacaktým Ve O ilk önce sevmeyi öðretecekti Ýyiliði, güzelliði, yeniden dokunmayý, Dokunurken bir daha ne zaman geleceksin demeyecekti... Kimsenin kalbi kýrýlmayacaktý Dünya güzelleþecek herkes iyilik timsali olacaktý... Hayýrlara piþmanlýk gözyaþlarý dökecektim Gençlik iþte hiç aklýma gelir miydi o zamanlar.... Hala güvenirken insanlara Aþka... Dostluða... Hep yeni bir þer kurþunla yýkýlacaðým ahirde aklýma gelir miydi? O hayallerde þarký söylerken Sustu kalbim Sustu! Nicedir yazmýyordu...
Ve Yeniden dillendiðinde yedi uyuyanlar gibi her þeye inat bak haklýymýþýz diyecekti Yüzyýllar sonra yeniden uyanýþla umutta gerçekleþecekti En güzel duygularý yine yazacak, Gözyaþlarý sadece mutluluktan olacaktý güya…
Ýnsanlar anlamadýlar O maðarada kayboldu yaþanmayan þeyler Bizi bir daha görmedi beyler Sustu kalbim... Sustu...
Saffet Kuramaz, 15.08.2023, Ankara
Sosyal Medyada Paylaşın:
saf şiir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.