İSTANBUL,YİNE İSTANBUL,SON NOKTA
Ýstanbul, caným benim, vatanýmýn tahtý,
Doðduðum yer, þanlý tarihin kucaðý.
Ulu þehir, her köþesi bir hikaye orasý,
Büyülü dokunuþuyla kalbimin þifasý.
Esen rüzgarýn nefesi sokaklarýnda
Bir melodi gibi çalar kulaklarýmda.
Minareleri görkemli camiler bayramlarda,
Ýmanla dolup taþan kalpler avuçlarýnda.
Boðazýn sularýnda dalgalar dans eder,
Kuþlar kanat çýrpar, özgürlüðü söyler.
Ayasofya, Topkapý, Sultanahmet, köþkler
Tarih kokan eserler, Ýstanbul’u baþtan örer.
Pazarlarýndaki renkli tezgahlar sýrdaþtýr,
Lezzetleriyle damaðýmýzda iz býrakýr.
Bir fincan çay eþliðinde sohbetler açar,
Kucak açan insanlarýyla sýcaklýk yayar.
Ýstanbul, hayatýn kesiþtiði son nokta,
Kültürlerin, buluþtuðu þehir her inançta.
Binlerce yýllýk geçmiþiyle dimdik ayakta,
Seyrediyorum seni bu sonsuz bir sevda...
A. Nejat ALPEREN
Þair, yazar, eðitimci
14.08.2023, ÝSTANBUL- KONYA
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.