Araf
Gül
Gülistanlýkta aklý olmuþ
Arka sýralarda oturan insanlarýz
Menzilimiz ayaðý yorgun bir vakar
Dili suskun bir baharladýr
Yordamýnda ayyaþ kalýrsýnýz
Görmüyor gözlerim herþeyi
Herþey þeyken
Nasýrlý elleri bir annenin mesela
Arka sýralarda oturan insanlarýz
Ölümüne kusmuþ bir delilik
Damat raksýnda
Utangaçlýðý dolduran bir gelinlik ile
Ve gün düðün olur velhâsýl...
Griliðinde adýmlar
Ses
Ses ki izzeti nefstir
Zar atar ruhuyla
Genzi yânýk þaraplarla
Tanrý da sezgiler
Seccadesinde izlenmek gibi
Velhâsýl
Uyanmak kendine gelmek olmasaydý
Arkada oturan insanlarýz...
Ruhunda þelaleler dolduran
Bir dünyanýn güneþi say bizi ..
Arka sýralarda oturan insanlardýk
Güçlü endamýnda sukuta boðuk
Yutkunurken bir elma yoðrulmuþluðunda
Selasý sýladayken
Aya hasret çocukluðumdan kalma
Damdan bakar gözlerine gökyüzünün
Kaç yýldýz kaydý bir bilsem
Mavi ile bir kýyafeti
Dönerek uçurumdan nara gülmek
Bal kokuyor þarkýlarýn göftelerinden
Arka sýralarda oturan insanlardýk
Iþýklarýn güneþinde uyuklarken
Bundan hoþ leylaklardýr
Ölü olsun þiir belki de
Yasaklanmýþ bir ayak gezinirken gözlere....
Arka sýralarda oturan insanlardýk
Mum gibi dizginlenmiþ
Ýstiflenmiþ yani
Karanlýklar þehrime ýþýklar inin....
Sözlere hayal oynatýrken
Közlere halay çekilirken
Bulutlar aþka gelir...
Arka sýralarda oturan insanlardýk
Gezgin i mgeler...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.