Ben, divane bir ozaným Kalemimdir sazým benim. Ne kýþ biter ne hazaným Sürgündedir yazým benim.
Ýþe- güce varmaz elim, Sýkýntýdan susmaz dilim, Varlýklý bir kul deðilim Kimse çekmez nazým benim.
Doðmuþum en son sýrada, Oturmuþum hep kirada, Yaðla balý bir arada Görmemiþ hiç gözüm benim.
Çadýr kurmuþ dert baþýmda Yetim kaldým beþ yaþýmda, Ekmeðim de az aþým da Nasýl gülsün yüzüm benim.
Þu dünyaya veda etsem, Kanatlanýp, gözden yitsem, Yanýk Ozan, göçüp gitsem Kalýr mola izim benim. Mart 2020 Sakarya Muhammet AVCI
Sosyal Medyada Paylaşın:
yanık ozan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.