Acý deðdi dilime, Üþüdüm. Koynumda karanlýk, Hayallerden düþtüm. Dermansýzlýðýn dizlerimde. Ne varsa olmamasý gereken oldu hepsi. Gördüm. Þaþýrtmýyor yaþamak artýk. Seni yazdýðým parmaklarým hüzün toplamýþ. Argýným. Özlemin içimde buram buram, Hangi daðýn ateþinde yanayým, Bilemedim. Sevda deðmiþ bir kere, Ve ben bir garip karasýndayým.
Ýmkansýzým. O en parlak yýldýzým. Merak etmiyorum artýk. Kaderin sýnýrý belli, Güzergah belli. Sadece hayallerimizden kaçamadýk. Haddime mi aþýk olmak? Benim en güzel yalnýzlýðým. Kopmaya kýyamadýðým. Yaþamak dediðin bir rüyalýk. Mümkün mü varlýðýna inanmak?
Aklýmda yüreðimin sancýsý. Yüreðimde aklýmýn çýkmazý. Hepsini yazdým. Bir bir anlattým. Saçmalýðýnda dünyanýn üþenmedim; Umudu, mutluluðu aradým. Canýmda aþkýn parçasý. Aþkýmda canýmýn yarýsý. Çaresizliklerime aðladým. Yaþayamayacaðým ne varsa inandým. Vuslat yok bu þarkýda. Hasretin anlamýndayým. Hakký var mý yarýnlarýn? Ne günahý vardý bakýþlarýn? Bugün, geçmiþin hala sýzlayan yaralarý. Geçmiþte, zar zor toparlanan umut parçalarý. Neden? Anlamaya çalýþtým. Geriye dönüp hatalar aradým. Bugün düþünüyorum da Ýnsan olmak ödenmesi gereken bedelse Aþk bana kesilen fatura. Bilmiyorum daha ne yazayým…
Sosyal Medyada Paylaşın:
TmR71 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.