SEVGÝLÝYE Hem yaðým hem tuzumdun ekmeðimdin Tenceremde kaynayan aþýmdýn benim Bahçemde açan gül goncamdýn solmayan Koparmaya kýyamadýðým gülümdün benim.
Hayatýmdýn sevgi baðýmda baðýmdýn Dallarýnda üzümüm bal veren arýmdýn Aðlayan gözlerim gülen yüzümdün benim Solmayan goncamdýn bahçemde benim.
Akan sular gibi tertemiz doðdun içime Yok, ettin kýþýmý döndürdün bahara Kuþlar gibi beraberce kurduk yuvayý Sevgimiz ile tükettik geçen yýllarýmýzý.
Aðacýmdýn gönlümün meyve veren dalýnda Hem anaydýn hem vefalý yârimsin benim Sevmeye kýyamadýðým bozulursun diye Evimim neþesi bebelerimizin anasýsýn. Durmuþ Karabaðlý
Sosyal Medyada Paylaşın:
karabgli Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.