Özlem Ne garip bir kelime Önce içine oturur insanýn Sonra yavaþ yavaþ iþler bedenini Týpký kör bir kadýnýn kilimi gibi Kör edinceye kadar gözlerini Dokur bedenini... Sonra alýþtýrýr seni Týpký batan gemiyi Hergün bekleyen kadýn gibi Aslýnda kadýn da bilir Geminin gelmeyeceðini... Sonra sýzlatýr Týpký yaþlý bir çýnarýn Yaprak dökmesi gibi.. Sonra umutlandýrýr Güneþin her sabah yeniden doðuþu gibi.. Oysa her sabah doðan güneþ Her akþam yine batacaktýr.. Yada her dökülen yaprak Yeniden çýkýp yeniden savrulacaktýr... Yada denize daha nice gemiler açýlacaktýr.. Yada dokunan her kilim bir çift göz daha alacaktýr.. Ve beklenen her özlem Bitip yenilerine gebe kalacaktýr...
Sosyal Medyada Paylaşın:
ASENA_ÜLKÜ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.