Hülya

Adýný yeþeren düþlere verdim
Kýskandým dillere vermedim hülya
Bilsen hasretinden nasýl geberdim
Rüyalarda bile ermedim hülya


Seni düþlerime çýplak almadým
Düþmedim o kadar alçak olmadým
Gönlümü kimseye kucak kýlmadým
Gonca bir gül bile dermedim hülya


Sen çiçek aç beni, býrak solayým
Bozarsam ahdimi namert olayým
Seni yüreðimden nasýl sileyim
Daha vuslatýný görmedim hülya


Þimdi gözlerimin içi kan dolu
Gözlüyorum çekip gittiðin yolu
Saçlarýn vardý ya bahar kokulu
Hayalimdi bir kez örmedim hülya



Oysa hiç öpmedim dudaklarýný
Esmer tenli þirin yanaklarýný
Kaldýrýp bir kere duvaklarýný
Helaline elim sürmedim hülya


Bir yangýna verdin tutuþtu içim
Cehennem nasýlsa iþte o biçim
Baktým ki nezdinde koca bir hiçim
Ruhumu hayata sermedim hülya


Güzel gözlerinden þimdi yaðýþla
Ayrýlýyor kalbim beni baðýþla
Karanlýðým söner sandým doðuþla
Sensiz bir gün yüzü görmedim hülya...


Not: Ýstek üzerine yazýlmýþtýr.







Sosyal Medyada Paylaşın: