BİR ÇÖP SEVDASI İŞTE DÜŞLERİM
Güneþ erken doðar benim mahalleme
Güne merhaba demek bile zor
Labirent sokaklardadýr ekmek kavgasý
Gün eþit kýlar geceyi de bize
Sen alýþmýþsýn saçlarýna yýldýzlar takmaya
Bilirim hakkýn yok bizden ayrý bakmaya
Gözlerine bakýþým suskunluðum olsa da
Bu þehrin hikayesidir anlattýðým sana
Belki ellerim cebimde bir þehir düþlüyordum
Sen kaldýrýmdan binlerce kez geçiyordun
Kim bilir sende ekmekðini düþlüyordun
Bir çöpün hududunu geçmedi gidiþin
Hatýralara batmýþ eski bir koltuk
Ne çok bakan olmuþtu onada belki
Ben bile almak için düþündüysem de
Kýymetini bilen sen oldun o gün
Tebessümle bakýp ta sorarken bana
Baðýþladým düþüncemi bakarken sana
Kýymetini bilene her þey feda dünyada
Yüreðini yansýtmýþtýn maðrur bakýþlarýna
Bir çay tadýnda olurken veda sohbetin
Gitmek suskunluk tu isteksiz gidiþim
Ýçimde kalýrken saklý düþlerim
Bir çöp sevdasý iþte benim düþlerim
ÝREM AYDEMÝR
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.