Renkli bir filmin siyah-beyaza en yakýn anýnda geçmiþten derin bir kötülük mirasýna kondu seyirci, þiirin en tuhaf tarafý kimse bu çaðdaþ canavardan dolayý saða-sola kaçýþmýyordu, beþ paralýk koltuðuna oturmuþ sanki çocukluðunu izliyordu insan ah bu sinemalarýn kamerasý kör olsun.
Ýlker ÖZDEMÝR
Sosyal Medyada Paylaşın:
barbor Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.