DÜŞÜN Kİ ÖZGÜRLÜK ATEŞİYİM

Düþünki yitik bir ömrün sayfasýndayým
Bir tren garýnda, elvedasýz ayrýlýklar gibiyim
Göç etmiþler benden, bir baþýma kalmýþým
Üstelik firariyim, kaçaðým yani
Hangi yana dönsem yüzümü, kýzýlca kýyamet
Hangi yana baksam kör karanlýk
Kaçanda oldu er meydanýndan, vurulup düþende
Birde ben kaldým, göðsümde soðumuþ kurþunla

Düþünki eli kelepçeli bir mahkumum
Gözleri bir çift mavzer, gözleri intihar
Sýrtýmda sayýsýz yara, yüreðimde koca bir hüzün
Ardýmda kalan, zýpkýn gibi delikanlý bir gençlik
Ve kulaklarýmda yaralý bir militan iniltisi
Yaðmalanmýþ türkülerim, vurulmuþ þiirlerim
Ve düþlerimde büyüttüðüm,esmer yüzlü çocuklar
Ki gülüþleri hala kanar, çatlamýþ dudaðýmda

Düþünki mahpusum, demir kapýlar ardýnda
Ýki satýr arasý, bir mektup özlemindeyim
Kursaðýmda iki dirhem umut, birde sigara dumaný
Dili yasak olanýn, yangýný büyük olur, kavgasý büyük
Biliyorum bir gün mutlaka doðacak, güneþ
Aydýnlancak karanlýk hücreler, kör zindanlar
Düþünki özgürlük ateþiyim ve güneþe koþuyorum
Ardýmda milyonlarca kekik kokulu çocuklarla

Beþir Çitak
Sosyal Medyada Paylaşın: