_Azelya_
Ey bir aþktan daha fazlam
Soluma sanatým! .
Ey sokak sokak köþe bucak reddedilmiþ sadakam!..
Nefesimin son limiti
Bu mevsimde yaþlanýr mýydý saatler
Bu mevsimde ölü buyruk
Nereye baksam
Adresine iman etmeyen nutuklar
Evine geç gelen mutluluklar var
Nereye baksam
Kötürüm ve soðuk!
Alýþýk deðilim ben bu derde Azelya
Kuþ seslerinden kelebek kanatlarýna
Ters yakýlan sigaradan ibranice çekilen dumana kadar
Bir nehrin kara sularýndan
Bir düþün devinen dalgasýna
Sanma ki bestekârlar daha ilhamlý
Daha efkârlý benden
Ey yüreðimin yarým adasý
Ey gök dudaklý anaç bakýþlý kadýn
O kont rengi gözlerinle
Doya doya emzirdiðin denizlerin
Hangi kumsallarýna tebessüm býrakýyorsun da
Tarihimden çekiliyorsun!
Ey hayâline gelincikler sürdüðüm
en son öyküm
Son sürgünüm
Hangi ücranýn sulaðýna kök salýyor
Hangi sevdanýn zikrinde yeþeriyorsun da
Ýçimden solup gidiyorsun
Susmuyor iþte yokluðun
Bana göre deðildi bu perde Azelya
Saçlarýma vefasýz kaç yýldýz býrakýyorsun
Neden imrenerek bakamýyorum aynalara
Ah dilimin yaðmurcasý
Gittikçe çoðalan sanrým
Kokun ýslanýyor bak
Topuklarýna kadar sana batýyorum bu þehrin
Þimdi sana
Güneþe serilmiþ bir devran býrakýyorum
Gelince uyandýrýr mýsýn beni Azelya
_boran
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ramazan Boran 1 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.