Acýlar kök saldý yüreðime Ayrýlýk devam ederken Hep gözlerin dolardý Ardýmdan el sallarken Göstermezdin gözlerini ama Bilirdim hep aðlardýn Bilirdim, çünkü bil ki ben de aðlardým, Sessizce gizlice... Yumruklarýmý sýkýp, Sessiz hýçkýrýklarla döverdim yüreðimi. Hüznümü yüreðime koyar, Gülümserdim. Hasret acýsýný gözlerinin rengine boyar, Duman duman çekerdim sigaramdan.
Ayrýlýk böyle, ayrýlýk zor...
Bir akþam serinliðinden Seni bulmak umuduyla Eskittiðim zamana inat aðladým. Sularýn derinliðinden Senin olmak umuduyla Beklediðim limana inat aðladým. Her aklýma geldiðinde gözlerin Ben yangýnlara inat Umutlarla aðladým..
Elde deðil sensizlik Bir anlýk nefessizlik gibi Karanlýk ve sessizlik gibi Elde deðil sensizlik...
Ama bir anlýk nefessizlik gibi Karanlýk ve sessizlik gibi Ebedi deðil sensizlik...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Halil İbrahim Dügencili Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.