İNSANLIK SIĞMADI BİR TÜRLÜ BİR YERE

Ayrýlýk demeyin bana, daðlarým yerinden kopuyor sanki, umudum dilenci gibi her sokakta sevdiðimi arýyor



Hiç kimsem yok diyen bir yalnýzlýk içinde
Hasta deðil dim artýk tutsakdým sadece
Ben acýlarýmý tevekkül edip yolladým
Artýk sadece ,
Refakatçiyim bu hayatta

Taþa baksam yerler þikayetçi
Göðe baksam, gökler kýzgýn
Kaldýrýp baþýmý , gözlerine dokunsam
Yaþlarýn dökülecek yüreðime
Korkuyorum doðruluða yürümekten
Hâlinden memnun bir þehir yok gibi

Kuþlarýn göç ettiði yerlere gitmek istiyorum
Mektup gibi yazýn beni de Uçurun Göklere
Bir kartal tutar beni , býrakýr daðlarýn zirvesine
Düþerim hayallerimden
Kýyýlara vuran balýklar tutar beni
Dalga gibi çekilirim belki
Derinliklere dalarým

Çöplük içinde, yosun tutmuþ bir dünyaya dönmemek için yüklerinizi
baðlayýn ayaklarýma

Dünya sen ne kadar küçüksün öyle
Ýnsanlýk sýðmadý bir türlü bir yere






























Sosyal Medyada Paylaşın: