Unutmadým
Ama
Unutmuþ gibi yaptým...
Hazan yaðmurlarýyla yýkanýrken hayallerim
Özledim seni...
Kaç uzun yýl geçti
Sensizliði içime sindire sindire yaþadým
Göz çukurlarýma hasretini eklerken
Yüreðimin aðýtlarý deldi baðrýmý
Boðum boðum oldu ciðerlerim
Kaburgalarýmýn arasýna hapsettim
Körelmeye yüz tutmuþ duygularýmý
Aðladýðýmý ben bile görmedim...
Ben seni sevince,
Sevildiðim kadar yaþadým.
senden önce yaþamýyormuþum
Sadece nefes almýþým,
Kalbim ritmini unutmuþ saat gibi
atmýþ durmuþ senelerce
Ne zaman ki kalbim bedenime sýðmadý
Ve alýp baþýný yürüdü kendi bildiðince
Bir çift göze yenildiðinde
Bozuldu bütün ezberler
Biz büyüdük,
Büyüdükçe kaybolduk kendi girdabýmýzda
Senin gözlerin soldu, soldurdular.
Benim gençliðim öldü
Selâsýz güle oynaya mezara koydular.
Þimdi ellerim baðrýmda baðlý kaldý
bir de gölgede gülüþlerin
Binlerce göçebe kuþ
Kanat çýrpýyor göðsümde
Hepsi yönünü yitirmiþ
Kör saðýr dilsiz
Gözlerim seni karalarken boþluða
Her seferinde yeniden doðuyorum.
Meryem Ayan.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.