Ne ýrak durdular, ne hal sordular
Nefis süzgecinden, süzdüler beni
Gün geçti sebepsiz fitne soktular
En sevinçli anýmda, üzdüler beni
Yetim elim erdiyse cansýn dediler
Candan öte hayati kansýn dediler
Sana hile yapanlar yansýn dediler
Terk edildi o sözler çözdüler beni
Herkes birlikteyken farklý oldular
Dedi kodu dik ala bir bir böldüler
Üzülecek þu hale, neden güldüler
Dedim diye, nasýl da çizdiler beni
Neden niçin bilmem, kahýr ettiler
Üzmekten bin beter cana yettiler
Canýmsýn demeye, piþman ettiler
Candan ötesin deyip, ezdiler beni..
H.C.ÖRS, Ankara - 05/2012 (A - 110)
DOST/ARKADAÞ KALEMLERÝNDEN:
Ýnsanlýk bitmiþ dedim anlamadýlar
Ne desem olmadý dinlemediler
Hep dürüst olsam da inanmadýlar
Öyleyken kuyumu kazdýlar benim....Kardelen Çiçeði
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.