Ne zaman üzülsem Gülümser çocukluðum Ne zaman gülsem Uzaklaþýyor benden.
Buðu tutmuþ küçük camlarýn Küçük sýcak odalarýn içinde Umutlu masallarla uyur Güneþle uyanýr çocukluðum.
Koþar bahçeler boyunca Dað kokusu getiren sulara atlar Uzaklarda kalmýþ köylere doðru Gönlünce haykýrýr, kahkaha atar Ne zaman görmek istesem Güneþ tepelerden batar.
Yaðmur boþanýr hatýralara Söðütlerin akan suya deðdiði Gölgelerin nefes verdiði Kuþ seslerini dinller çocukluðum Hala oralarda bir yerde gezer çocukluðum.
Sosyal Medyada Paylaşın:
A u B a D e Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.