BEN ŞAİİRİM

Daðlarýmda boran, daðlarýmda kar
Uçurum boylarýnda kýl çadýr
Üç taþ üstünde demlik, demlikte umut
Üþür ellerim, býyýðým buz tutar
Ateþe türküler söyler, yüreðimi harlarým

Yakýndýr elbet, yakýndýr bahar
Güneþ doðacak daðlarýn ardýndan gülümseyerek
Sabahlar umutlara merhaba diyecek
Ve ben yollara vuracaðým, çýplak ayaklarýmý

Ben þairim, yazarým yani
Mazlumun kirpiðinden öpsede kalemim
Zalimin boynunu vuracak kadar da keskindir
Ozan olurum bazen
Türküler dizerim rüzgara karþý
Baharý karþýlarým, türkülerimle ve zýlgýtlarla
Kuþlarýn özgür kanatlarýna bakar
Topraðý emziririm gözyaþlarýmla

Ahmet’in sazýna tel olurum kimi zaman
Bazende yýlmaz’ýn gözlerinde hýnç
Deniz olurum daraðacýnda gülümseyen
Sonra devrim olur her ölenle bende ölürüm

BEÞÝR ÇÝTAK
Sosyal Medyada Paylaşın: