Çıkmaz yaşamlar

Akmaz sular, yaðmaz karlar varmaz yollar,
Kýtlýk baþ gösterir hayatý yaþanmaz kýlarken.
Birde bakmýþsýn ki!
Sel sürükler, deprem yýkar, afet göç ettirir,
Yollar bir birini kesmiþ þaþýrýr kalýrsýn.
Aþýlmaz daðlar geçit vermez kanyonlar derken;
Her þey aþýlýr geçilirken kendini aþamaz topluma varamazsýn.
Çýkmaz yaþamlara girersin.

Bir yokluk, her þey varken sende ne var?
Her þeyin yokluðu var.
Nere gideceksin ne yapacaksýn!
Kaldýn mý?
Her þeyin kavþaðýnda.
Bir yolun yok gidecek.
Ama bir insansýn bir türsün, türüne baþvurursun.
Ne çeþit bir insansýn o çeþit insanlara varýsýn.
Bir çeþit deðil misin salt tür müsün?
2 x 2 = 4 yoksun ve 4 varsýn.
Ýþin hem zor hem kolay.
Her çeþit insana gider bir çeþit olamadan ayrýlýrsýn.
Ya da ayrý ayrý takýlýrsýn.
Çýkmaz sokakta yaþar gibi kendine dönersen.
Çýkmaz yaþamýný bir yaþarsýn.

Ben yaþamam bu çýkmaz sokakta
Yaþamam bu çýkmaz hayatý mý?
Ölürüm öldürürüm hiç deme!
Kapýsýz penceresiz bir dama girersin.
Mahpusa düþersin çýkmaz hayatýný da göremezsin.
Bir þeyi olmayan orta yerde kalýrken,
Her þeyim olsun diyeni kara delik yutar.
O zaman neyin varsa verirsin.
Kader mahkûmuysan kaderine göre yaþarsýn.

Zeynel ile Fatma ayný mahallede yaþarlar.
Birbirlerini nefret edercesine o kadar çok severler.
Zeynel babasýnýn marangozluk iþini tutsaydý.
Fatma dikiþ nakýþ öðrenseydi.
Zeynel Fatma’yý babasýndan isteseydi.
Evlenselerdi.
Çocuklarý olsaydý geçim derdine düþselerdi!
Hiç çýkmaz hayata düþerler miydi?
Zeynel vurgun yapacaðým diye mafyanýn eline düþer.
Çare mafyanýn adamý olur.
Fatma þöhret olacaðým diye bir pezevengin eline düþer.
Hayat kadýný olur.
Çýkar bir yolu var mý?
Ne kadar zengin olsan da bir çýkar tarafý var mý?
Yine bir çýkmaz sokakta bir çýkmaz hayatý yaþarsýn.

Zeynel ile Fatma’nýn bir kere daha yollarý kesiþir.
Mafyanýn felekten bir gün çalacaðý bir geceye denk gelir.
Fatma eðlence masasýna mezelik ve yatmalýk düþer.
Zeynel ise korumadýr yine mafyanýn.
Bir an bakýþýrlar.
Sonra neyi var neyi yok býrakýp kaçarlar.
Sanki anadan üryan.
Varken yokluða karýþýrlar.
Ne eski sade çýkmaz sokaklarýndaki çýkmaz hayatlarý,
Nede yeni zengin sokaktaki çýkmaz hayatlarý…
Nere giderler.
Bir seçenekleri yoktur dur.
Bir varken biri yokken þimdi ikisi de var ve bir yokluklarýna düþerler.

Âlem yapýlan otelin bir kilometre ötesinde bir hal vardýr.
Zeynel o hali bilir.
O hale gidip bir kamyonun kasasýna çýkar tünerler.
Kamyon zaten hareket etmek üzeredir.
Kamyon Edirne’ye gider.
Bir mýsýr tarlasýnýn baþýnda durur.
Zeynel ile Fatma çaktýrmadan iner.
Tarla boyu giderken bir adam onlara seslenir.
Hey bu tarafa bu tara gelin.
Sizi Veysel usta göndermedi mi?
Irgat deðil misiniz?
Evet ýrgatýz.
Çalýþýrlar akþama Veysel ustadan yevmiyeleri alýrken.
Sizde kimsiniz?
Kader iþçisiyiz.
Siz durun bakalým þu yevmiyeleri daðýtayým sonra sizinle konuþacaðým.
Korkmayýn yardým etmek babýnda.
Veysel usta hikâyelerini dinledikten sonra.
Yetecek kadar para yardýmý da yaparak.
Mersinin Silifke ilçesinde tanýdýðý bir kâhyaya gönderir.
Þimdi Silifke de Silifke yoðurdu bile yapýp ayran çalkalarlar.
Silifke’nin bir köyüne yerleþip karý koca yaþarlar.
Bir kýz ve bir oðullarý olur.
Onlarý tanýyan öldü bilir.
Kimlikleri ölmüþtür.
Kendilerine yeni kimlik edinmiþlerdir.
Mafya ile bir alýp verecekleri de pek olmadýðýndan peþlerine düþmemiþlerdir.
Dertleri kendileriyledir.
Ancak çözmüþlerdir.
Çýkmaz hayatlarý güzel Anadolu’nun bir köyüne çýkmýþtýr.
Þan þöhret çokta aldanmamak lazýmdýr.




Sosyal Medyada Paylaşın: