Öpsen...

Yanmazdý öylesi caným derinden
Sarsýlmazdý kalbim böyle yerinden
Zehir yudumlasam da ellerinden
Acým yanaðýmdan öpsen geçerdi


Deðildi yüreðim hiç laf anlamaz
Vakit böyle hýrçýn asi usanmaz
Gönül defterine hasret yazamaz
Ýçime can suyu serpsen geçerdi


Düþlerime gelip hoþ bakan gözle
Yakmasaydýn þayet aþkýmý közle
Sevda kýsraðýný tatlý bir sözle
Vuslat nidasýyla tepsen geçerdi



Boyadýn kalbimi kederle yasla
Biledin gönlünü hep ihtirasla
Girmezdi gönlüme baþkasý asla
Aklýmýn ucundan hep sen geçerdi


Yanmazdý ruhumun loþ kandilleri
Gönlümün lehçesiz aciz dilleri
Üþütmezdi böyle sahra çölleri
Üstüme sevdaný örtsen geçerdi


kaderimiz bir gün gülecek gibi
Ruya deðil sanki bir gerçek gibi
Müstesna kokulu bir çiçek gibi
Hep yaný baþýmda bitsen geçerdi


Geçerdi ömrümün kara demleri
Ruhumun ýstýrap ve elemleri
Dökülür baþýmdan aþk meltemleri
Bir kez dudaðýmdan öpsen geçerdi


Sosyal Medyada Paylaşın: