Endişe-i İkbal

Endiþe-i Ýkbal

Akçe gönül koymuþ bakmaz yüzüne,
Endiþe-i ikbal gelmez çözüme,
Ah vah olsun senin kara yazgýna,
Bu gidiþle çilen dolmaz emekli.

Çaðýrdýlar on beþ temmuza koþtun,
Tanka topa meydan okuyup coþtun,
Zam istedin ama haddini aþtýn.
Bunlar kadir kýymet bilmez emekli.

Bir yana daðýttý bir yaný kýstý,
Küçük torununun sütünü kesti,
Reis beye olan güveni sarstý,
Bunu hafýzadan silmez emekli.

Ayný pahalýlýk zihniyet ayrý,
Bu ne ayrýmcýlýk, ne ayrý gayrý.
Yüzde yüz verseler olmaz bir hayrý,
Bunlarý dikkate almaz emekli.

Fedakarlýk yalnýz senden istendi,
Diðerleri kaymak balla beslendi,
Garibanlar yanlýþ daða yaslandý,
Keþkelerin sonu gelmez emekli.

Dünyanýn defteri dürüldüðü gün,
Nizam terazisi kurulduðu gün,
Herkese ettiði sorulduðu gün.
Kul hakkýný helal etmez emekli.

Gelin aklýmýzý baþa alalým,
Kýrmadan dökmeden birlik olalým,
Reva görenlerden hesap soralým,
Sandýða kayýtsýz kalmaz emekli.

Cevdet Altay….24.07.2023
Sosyal Medyada Paylaşın: