Vicdani huzurdan etsek de beraat, Yalnýzlýðýmýn acýsý hep içimde, etmem ki rahat. Bazen kalýp bir baþýma düþünmek gelir içimden; ilahi huzura dönmek isteyen bir ruh... Zannederim ki her þey kolay ve asýlsýzdý, fakat aslýnda yalanlar hayatý besbelli sarmýþtý. Bize gösterilen yollara tabii olmamýz istense de, hakikat bizden çok uzak deðil istemsizce. Çektiðim acýlar yýktý beni belki... Durmadan baþarmak istedim bir þeyleri. Yalnýzdým ama umutluydum sanki, baþarýmýn ve gayemin asýl kaynaðýydý buydu belki. Beni aslî benliðime çeviren þey miydi bu umutlar? Onu bilmem ama, beni benden çok iyi bilenler var. Bazý þeyleri yok gibi addetmek, kendini baþkasýna teslim etmek gibiydi benim için. Kendimi kontrolsüz yönetiyordum. Kendime hep acý çektiriyordum. Olanlar yýktý mý acaba beni, yoksa daha da güçlendirip cesaret mi verdi?... Bazý þeyler hayatýn sonu gibi hissettirir insana kendini. Fakat insan her türlü bir çýkýþ yolu bulur ve kendine o güveni aþýlar. Yalnýzým diyerek kendini hep kötü hissetmek; sanki kendine gelen kurtuluþu terk edip bile bile kendine zarar vermekti. Yalnýzlýk aslýnda bir kurgunun eseridir. Uçan kuþ, akan nehir ve parlayan güneþ de bizim dostumuz. Fakat bazen kendimizi hep mutsuz eder, hep huzursuz býrakýrýz. Her þey bizim için bir umut ve güvence aslýnda, fark etmek çok da zor deðil baktýðýnda... Umutlar bize koþa koþa gelir fakat biz onlara sýrtýmýzý çeviririz. Bu nedenle kendimizi yalnýzlýða iteriz. Umudu terk etmek yerine yalnýzlýða tekme vurmak ve kendine artýk yeni bir yol çizerek hayatýný düzene sokmak var. Velhasýl herkes þunu bilmelidir ki: Hiç kimse yalnýz deðildir, hep bir umut vardýr. Fakat onlar sizin elinizde...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Agresif Hüseyin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.