ZORBALAR

"Ege Kýbrýs"deyip bizi sardýlar,
Çoluk-çocuk küvetlerde vurdular,
"Kardak" dedikleri taþ parçasýný,
Toprak bilip üstümüze vardýlar.

Zaman sömürgeci toplumlar çaðý,
Tarumar edilmiþ yoksulun baðý,
Tütmüyor bacasý sönmüþ ocaðý,
Limanlarý bir zorbaya verdiler.

Yaðmalanýp her yer edildi talan,
Ezilmeye mahkümdur geri kalan,
Yönetmek yerine gaflete dalan,
Bir"sürüyü" önümüze sürdüler.

Toparðýmý bölecekler parsele,
Rum Ermeni Peþmergeyle el-ele,
Çýkararak her çaðda bir velvele,
Muhalifin defterini dürdüler.

Altý yüz senede adalet sunan,
Tüm dinleri çok iyi algýlýyan,
Lâisizm’i en güzel uygulýyan,
Bizi yýkýp içimize girdiler,

Bölgedeki dostlarýmdan ayýrýp,
Düþmanýmý bana karþý kayýrýp,
Beni kendi kimliðimden sýyýrýp,
Çýkar için onurumu kýrdýlar,

"Misyonerlik" inanç turizmi diye,
Her gence yüz dolar Ýncil hediye,
Asýrlar boyunca bilirim niye,
Gençliðimi yerden yere serdiler.

Uyan doðrul silkelen ey MÝLLET’im,
Helal etmez hakkýný öksüz yetim,
Ýnan seni üzmek deðil niyetim,
Dört bir yandan çevremizi sardýlar.

15 Mart 2003
Sosyal Medyada Paylaşın: