Yaný baþýndan ayrýlýp Gittiðim o vakitten sonra Hep dertleþtim içimdeki senle.
Gözlerinde doðan tebessümlerle Ruhuma siniyordu sevginin harý. Ýnan ki Her sabah aklýma konuyor Sevginle Ýçime bir sancý gibi saplanýyorsun.
Tesadüfün hiç olmayacak zamanýnda Aþkýn göklerdeki rengini Ýçimdeki sevdanýn büyük ateþiyle kýzýþtýrýp Küllerinden sýyýrýp Ýçime kazýdým.
Keþke Varoluþun hücrelerinde Hissedilenlerle günüm senle doðsa. Hadi gel Mavinin ekseninde dönen Þaheserlerinle Hiç çýkmamak üzere Gir yüreðimin en derin yerine.
Mehmet Öksüz
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet Öksüz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.