Senfoni//7.Bölüm..

Her þey çok güzelken..
Olmaktan korktuðum yerde buldum bir an kendimi...
Esen rüzgarlarda dört bir yana savruldum...
Toparlayamadým kendimi, her ayaða kalkmaya yeltendiðimde.
Daha da yerle bir oldum yüzüme vurulan acýlarla...
Daha da güçsüzleþtim, daha da kýrýldým.
Zamanla vazgeçtim gözümü kulaðýmý kapadým her þeye...
Duvarlar ördüm herkesle arama ve sana geldim.
Hiç bir ihtimal yok ki gönül baðým çözülsün.
Durulsun gam durulsun keder.
Hüzün kafidir, hüzün acýdan manîdar.
Her þey yayýndan çýkan bir ok gibi; koþsan da, kaçsan da.
Saklansan da, uyusan da, uyumasan da, sansan da sanmasan da
Hayatýn omuzlarýma yüklediði yükle..
Aðlýyoruz; dünyaya gözlerimizi açtýðýmýzdan beri ..
Yorgun adýmlar eþliðinde günleri ve hatta yýllarý deviriyorum ...
Baþýmý gökyüzüne doðru kaldýrýp..
Gözlerimden akan yaþlarla "bir umut dedim bi umut... "
Sosyal Medyada Paylaşın: