Emekli

Ah be emekli, periþan ve garip,
Sefa’ da olan o, çaresiz kalan emekli.
Torunundan kaçar, tatili unutur,
Borç içinde debelenir, gözden ýrak durur.

Verdiði oya piþman, hala kanar mý yalanlara,
Akýllanmazsýn, emekli arkadaþ, ah be emekli.
Ne zaman bitecek bu zorlu yolculuk,
Gözlerin yaþlý, yürek yorgun, vücut kýrýk

Bir zamanlar çalýþýrken, umutlarla doluydun,
Emeðinin karþýlýðýný alacaðýný düþünür dururdun
Ama emeklilik geldi, beklenen rüya bu deðil,
Zorluklarla dolu bir hayat, çaresizlik deli eder seni

Torun geliyorum dede dediðinde sanki kaçar emekli,
Kýyamazsýn torunlara içini kaplar bir duygu seli
Geçmiþi unutmaya çalýþýr hayaller býrakýlýr geri
Dostlar kayýp, yalnýzlýklar içinde periþan emekli

Gözden ýrak oldun, artýk oldun emekli
Baþtakiler sanki hayýrsýz dost unuttu seni
Verdiði oya piþman, gözyaþlarý sanki yaðmur seli
Yalanlara kandý hayal kýrýklýðý içinde garibim emekli

Ah be emekli, kaç kere kanacaksýn yalanlara,
Sen akýllanmazsýn, alýþtýn mý hayatýn zorluklarýna
Ama unutma, emekli dostum,
Ýçindeki gücü bul, diren hayatý zehir eden zorbalara

Biriktirdiðin tecrübeler, geçmiþin hazine,
Yaþadýn güzel anýlar, umutla bakacaktýn geleceðe.
Çünkü emekli olmak, sadece bir durak,
Hayat devam ediyor, sana kalýyor ayak uydurmak.

Emekli dostum, senin için yazdým bu þiiri,
Gönlünde umut yeþersin, hayat seni güldürsün.
Zorluklar geçer, güzellikler kalýr geriye,
Sen de güzel günlerin tadýný çýkarsýn belki bir gün emekli.
Veli PAN

Sosyal Medyada Paylaşın: