SÖZÜM KENDİME

Aðaç yaþken eðilir.
Sonrasýnda kýrýlýyor
Yaþken eðitmemiþler ki...
Hem kendini, hemde bizi kýrýyor.

Küçükken öðrenirsek hakký hakikati
Büyüyünce nasýl yer insan kul hakký?
Ekilmemiþse yüreðe vatan sevgisi
Nerden bilecek emanete sadakati?

Kuraný okuyup yaþamazsan özünde.
Doðru kelam çýkmaz insanin dilinde.
Ýyice bak meymenet olmaz yüzünde.
Edep ahlak nasihat bulunmaz sözünde.

Bilirsen gözleyen vardýr elbet bizi
Uzanmaz elin ehl-i beytin malýna.
Ýnanýrsan tartacak terazi hepimizi
Yolunu haktan, dilini haktan ayýramazsýn

Kötü örneði görüpte aldanmayasýn.
Bal tutsanda parmaðýn yalamayasýn.
Sakýn ha kimseyi karalamayasýn.
Defterin solunda verilir birgün.

ÝKRA der yüce yaradan kelamullah’ta.
Kesme umudun nolursa Yüce Allahta.
Dediklerin aykýrý düþerse Mushaf’la.
Dünya senin olsada Ahiretin zay olur.

Aþýk Þenol derki ne dersem önce kendime.
Ben baðlýyým, dinime, ilime ceddime.
Dünyayý serseler vazgeç diye önüme.
Ne Albayraktan nede Vatandan geçerim.
Can nedir ki, candan da geçerim.
Sosyal Medyada Paylaşın: