Saçları Gibi

Kýnalým merakla bakýyordu, kulaklarýný dikmiþ havaya
Gözlerini mahmurluða düþürmeden
Halýya boylu boyunca uzanmadan az önce
Gene neler çalýp karalýyor bu kendince diyordu

Keyifle yola düþülmüþ, güneþli, esintili ve sýmsýcak
Buz gibi Denizle sarýlmýþ , þoklanmýþ ve kucaklaþýlmýþ
Hafif esmer tenli bir günün sonunda
Hüzünbaz da olunmazdý ki þükürler olsun

Her renge, tona aþina bir yol
Daha ne isterdi ki
Mizacý da böyleydi
Seviþirken aðlayýp
Dövüþürken , savaþýrken gülebilirdi de
Keçi gibi inadý da vardý dar patikalarda
Genlerinde baba tarafýndan yüzde bilmem kaç
Yemen çöllerinden gelme Arap damarý da
Sevgisi kadar öfkesi de
Dað, bayýr, deniz ve bozkýrlarda


Þair olmadýðýný da biliyordu
Ýmgelerle süsleyebilmek
Abartý, makyaj, tarzý, imajý da
O kadar da uzun boylu deðildi
En samimi ve anlaþýlýr olmalýydý niyeti
Ama en büyük çocukça hayali
Bir ses sanatýnýn içinde olabilmekti
Müziðe, sese, ritme hevesi ondandý belki
Ve dilediðinden duymak istediði

Neler geçmiþti oysa aklýndan da
Anýnda kaðýda dökmemiþti
Þimdi nerelere yol alýp, daðýldý da saçýldý
Hayat da böyle deðil miydi
Bir moratondan bir duraða
Ve son an’a kadar
Çekiþmeli, düzmeceli, bilir bilmeceli
Rüzgarlarýn bugün daðýttýðý saçlarý gibi










Sosyal Medyada Paylaşın: