AFFEYLE
Muhasebe etti vicdan kendiyle,
Sevaba günahlar kattýk affeyle.
Çeliþeni gördük kendi andýyla,
Yemini mezatta sattýk affeyle.
Gönülde sürüyor sandýk sefayý,
Dostluklardan ayrý bildik vefayý,
Doldururken bütün kinle kafayý,
Nifak zehirini yuttuk affeyle.
Manayý býraktýk maddeyi tuttuk,
Necaset denilen çamura battýk,
Kaçýrmadýk futbol maçýna gittik,
Golü kalemize attýk affeyle.
Bir biriyle eþit oldu günümüz,
Yayýlýyor tembellikle ünümüz,
Baþarýdan söz etmiyor anýmýz,
Zamanlarý heder ettik affeyle.
Doðru uzak oldu nedense bize,
Baþlýyoruz hemen yeminle söze,
Utanma duygusu vurmuyor yüze,
yanlýþlar yanýna yettik affeyle.
Unuttuk tutulan yüce defteri,
Sýyrýlýp aradan çýktý müfteri,
Olmasýn zalimin yatacak yeri,
Hakikat yolunda yittik affeyle.
A.Kadir YALDIZKAYA
Sosyal Medyada Paylaşın:
A.Kadir YALDIZKAYA Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.