Aşkın Hüzünlü Yankısı

Aþkýn kanatlarýnda süzüldüm bir zaman,
Gökyüzünde kanat çýrparak uçarken.
Rengârenk düþlerim vardý, umut dolu,
Ta ki; acýlar gelip gönlüme daðýlýncaya dek.

Aþk, gül bahçesinde açan en güzel çiçekti,
Kokusuyla sarhoþ eden bir sevdanýn adýydý.
Ama gel gör ki, o masum gülün dikenleri var,
Kalbime batan, acýlarla dolu bu daldý.

Bir zamanlar güneþ, yüzümü aydýnlatýrdý,
Gözlerimde sevinç dolu ýþýltýlar parlardý.
Þimdi karanlýk bulutlar çökmüþ üstüme,
Sevginin umudu tükenmiþ, kalbimde yaralar.

Gözyaþlarým çaðlar, sel olup akar gönlüme,
Hüzne boðulmuþ acý bir özlem kalýr geride.
Seni düþünmek yýrtar içimi, bin parçaya böler,
Sensizliðinle kaybolurum; acýlar dehlizinde.

Hasretin kollarýnda, yalnýzlýkla kavruldum,
Sessizliðin soðuk rüzgarlarýnda savruldum.
Gelmeni düþlüyorum, rüzgarýnla getir seni,
Birlikte uçalým aþkýn en yüce doruklarýna.

Belki bir gün dönersin diye umutla bekleyiþim,
Kalbimdeki yaralarý sarar, gözyaþlarým diner.
Taht kurarým gökyüzüne, bir dolu sevginle,
Gökyüzünde sonsuz aþk süzülür bizimle.

Rasim Kuluöztürk
Sosyal Medyada Paylaşın: