ÖZLEYİŞ ( SİYAH GÜLE MEKTUPLAR - 7 -
Yaðmurlar
Hüzünlendiriyor beni
Akþam dönüþlerini düþünüyorum gurbetin
Hep koþulu, hep telaþlý
Beklemek telefon kulübeleri önünde
Acaba duyar mýyým
Bu gün de Vatanýmýn sesini
Diye
Sonra gurbet akþamlarýnýn içli þarkýsý
Tutup alnýmý pencereye dayýyorum
Uðultulu ýslýklar, karlý geceler
Hasret kaldýðým sabahlar
Ve içimde kurumaya yüz tutmuþ
Defter sayfasýnda kurumuþ çiçekler gibi
Hatýralarýn aðlayýþý
Yokluðunda bir güne daha iþte
Günaydýn diyorum
Kuþlar pencereleri dövüyor
Yaðmur bekliyor kurumuþ toprak
Ýçimde bir ses
Bir sýzý kesiksiz
Bilmezdim ayrýlýðýnýn güç olduðunu
Resimlerine takýlýyorum
Gözlerinde ayrýlýklarýn yaðmuru
Yetim çocuklar gibi bakýþýn
Kalemimle yapayalnýzým
Boynu bükük þiirlerimin
Dilim varmaz söylemeye
O sorduðun kimsenin yokluðunu
Suskun aðýtsý yüreðim
Yeter artýk !
Bitiyor
Özleminle kavrulan gözlerim
Yýkmamýþtý hiç bir þey beni
Yýkar sa ayrýlýðýn yýkar
Bir de kahrediþim akþamlara
Pembe düþler kurmuþtum
Dururdu yeþil dallarda
Tomurcuk umutlarým
Kalem düþmedi ellerimden
Býkmadým usanmadým
Yokluðuna yazdým, ayrýlýðýna
Geliþine de yazacaðým
Bir ömür boyu... gözlerine de
Þimdi çaresizliðim vuruyorsa beni
Taþlara, yaþlara, Sonbahar’ lara
Diriliþi de var bu gidiþin
Geliþi de var, bitiþi ayrýlýklarýn
Aklýmda hep sen... sesin kulaðýmda
Bir þarký inlerken uzakta iþte
Bir rüzgar seslenirken karanlýklardan
Damla damla hasretin
Süzülürken yanaklarýmdan
Hiç çýkmamýþtýn ki aklýmdan
Parmaklarým uyuþuyor bak yazmaktan
Yazacak yine de usanmadan
Aynalar bile tanýmadýlar beni
Gidiþinle sislendi bakýþlar
Yapraklar dallarýný unuttular
Çöl þarkýsý söyledi kuþlar
Dinmedi yüreðimin uykusuz hali
Kurumadý kirpiklerimde yaþlarým
Dost bildiklerim terketti bir bir
Çýlgýn bir diþ aðrýsýna döndü geceler
Tüm umutlarýmý alýp götürdü uzaklýðýn
Tavþan kaný çaylarda seni yudumladým
Ýçimin buz tutan sokaklarýný
Isýtmak için inan
Oysa gittin ya böyle ansýzýn
Tüm yalnýzlýðý bana býraktýn
Býktý yaðmurlarýmdan
Dost bildiðim akþamlarým
Terkettiler beni bir bir
Gün batýmý- gün doðumu
Iþýklarým...O pembe mor
Sevdiðim ufuktaki renklerim
Yalnýz ve simsiyah gecelerim
Seni yazmakla geçiyor
Hayallerim seninle dolu
Sen gelince mevsimlerin
Pembe bir düþ olacak
Acýlar kederler son bulacak
Sen gelince ; inanýlmaz
Hasret çiçeklerim
Gök kuþaklarý rengine boyanacak
Günay Koçak
27. / 7. / 2023
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.