Bir divanenin davası

Oldu bittiye getirme, hor görme aþký,
Kýlýfýna uydurma, yarýyolda býrakma sevdalýyý.
Basamaklarý çýkmak hakikaten çok zor,
Sonuna gelipte düþme yeniden aþaðý.

Her an, her nerede olursa olsun,
Hor görenden aþký, yarýyolda býrakandan sevdalýyý,
Davacýyým Allah ’ým, vallahi davacýyým;
Biraraya getirme, iki yakasýný onlarýn.

Dünya hali biliyorum ama;
Sen yine de aþýklarý mahsun býrakma.
Aþýk olmazsa mâþuk can bulamaz,
Can ile canan bir gönülde var olamaz.

Divane gönül iþte; hiç durmuyor, hep arýyor,
Kimi mevlâsýný buluyor, kimi nadan kalýyor.
Ezelde ne ahit verdiysen inan,
Bu dünyada gelip o seni buluyor.

Cahit Fýkýrkoca
25.07.2023, Ankara

Sosyal Medyada Paylaşın: