Ey hayat sana ayak uydurmaya çalýþýrken Uyanýk olduðum anlarýn fýsýltýsýna göz kulak olabildim sadece
Gözlerim boþluða neler karalýyor bir bilsen
Geçmiþ günlerin hatýrýna Çocukluðumu geri versen Oturup içimizi döksek birbirimize Geçmiþe doðru bir adým atsam Uzun zamandýr kendi gölgemle konuþuyorum zaten Baþýný göðsüme yasla çocukluðum Düþtüðümde d/izlerimin kanamasý gibiydi hayallerim Biri öpünce geçerdi, biri uyanýnca
Ben; Güneþ gibi ýþýk saçarken etrafýma Ýçten içe yandým aslýnda Satýr aralarýndan düþen kelimelerim Hangi dizenin içinde kayboluyor bilmiyorum Kayýp þiirlerin arasýnda seni arýyorum oysa
Gün ýþýðý yasakken hatýralara. Gözlerimin buðusunda boðuldun
Fesleðen bile sevince yayar kokusunu Bütün heveslerim kayboldu dünyanýn kursaðýnda Yokluðunu yaþamak kaderimdi belki
Yüzümdeki her çizgiden tuzlu sular akar Ölü kadar susuyorum, ölü kadar yalnýzým
Bazen korkuyorum zihnim yabancý memleket gibi o kadar uzak, o kadar sessizim kendime
Meryem Ayan.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Meryem Ayan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.