Hasreti kordan alev, yakmakta deli gönül, Benzemez hiçbir þeye, bendeki nedir bilmem. Sevdasýyla rüyamda, dolaþýr durur gönül, Çaðýrsam düþlerime, döner mi artýk bilmem.
Karla yýkanmýþ gönlün, aydýnlýk sularýnda, Damlalardan selamý, verir mi bana bilmem. Leyla iken mecnununu, tutmayýp karanlýkta, Zülfünü yýldýzlarla, tarayacak mý bilmem.
Gerçeði gerçeklerle, acýlardan koparýp, Suçlu suçsuz ayýrýp, çiçek derer mi bilmem. Dikensiz güller olmaz, ruhuyla arýndýrýp, Yok olan rüzgarlarý, sorar mý bana bilmem.
Hallerin hallerinden, anlayarak düþünüp, Anlamlarý kavrayýp, umut yazar mý bilmem. Düþmüþ iken dillere, yeþil beyaz giyinip, Bu sevdanýn uðruna, direnecek mi bilmem.
Þahin HANELÇÝ 03.08.2008 Sefaköy-Ýstanbul Sosyal Medyada Paylaşın:
Şahin Hanelçi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.