OLAMADIM,OLAMAM!...
Üstünü karalayýp, yýrtýp attýðým oldu.
Lakin yazdýklarýmý, silemedim bir türlü.
Gidenleri sessizce, yolcu ettiðim oldu.
Lakin yol nereyedir, bilemedim bir türlü.
Doðmaktan üþenmeyen, yorgun güneþe sordum.
Ayý hesaba çektim, tüm yýldýzlarý yordum.
Zamaný uyutmadan, geceleri doyurdum.
Aradýðým cevabý, bulamadým bir türlü.
Canlý cansýz hep sevdim, kainatta ne varsa.
Þükrettim Allah bana, ne takdir edip verse.
Þaþardým bir gün olsun, ayak yorgana erse.
Ben koydukça boþaldý, dolamadým bir türlü.
Derdiyle dertlendim hep, bir can taþýyanlarýn.
Garip gelip dünyaya, öyle yaþayanlarýn.
Hep peþlerinden gittim, sevgi döþeyenlerin.
Benden beklenen gibi, olamadým bir türlü.
(Onuncuköylü Ýsmail SIKICIKOÐLU)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.