Bekle ey Kudüs! Belki En Sevgili’yi (sas) göremezsin bir daha… Ama bekle! Mahzun mahzun… Nazlı nazlı…
Bir gün çelikten bilekli, Ama yufka yürekli cengâverler, En Sevgili’den (sas) selamlar getirecekler sana.
Hazır tut en yüksek burçlarını ve semâlarını Tevhid sancağının dalgalanacağı o güne.
Sorma! Sorma ne zaman diye. Bekle ey Kudüs!
Yürek namlusuna sürülen Özlemler ve sevdalar, Alev olup yandığı zaman karanlıklarda. Her muvahhid yürek, Bu özlemle yanıp aydınlattığında karanlıkları.
Bekle ey Kudüs, Bekle! Mahzun mahzun… Nazlı nazlı…
Bekle ey Kudüs, Bekle!
Sosyal Medyada Paylaşın:
Halil İbrahim Dügencili Åiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.