Bekle ey Kudüs! Belki En Sevgili’yi (sas) göremezsin bir daha… Ama bekle! Mahzun mahzun… Nazlý nazlý…
Bir gün çelikten bilekli, Ama yufka yürekli cengâverler, En Sevgili’den (sas) selamlar getirecekler sana.
Hazýr tut en yüksek burçlarýný ve semâlarýný Tevhid sancaðýnýn dalgalanacaðý o güne.
Sorma! Sorma ne zaman diye. Bekle ey Kudüs!
Yürek namlusuna sürülen Özlemler ve sevdalar, Alev olup yandýðý zaman karanlýklarda. Her muvahhid yürek, Bu özlemle yanýp aydýnlattýðýnda karanlýklarý.
Bekle ey Kudüs, Bekle! Mahzun mahzun… Nazlý nazlý…
Bekle ey Kudüs, Bekle!
Sosyal Medyada Paylaşın:
Halil İbrahim Dügencili Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.