Düþümde cinayetlerim var Ümidimde kenetlenmiþ tebessümler misali Þýmarýk bir hâle büründü kalbim Üstü tozlu raflarda gezinen umudum gibi Mutluluk neydi sahi? Denizi gözbebeklerin mavisine hapsetmek mi yoksa? Ellerinde katilinin sevgisini mi taþýyor meczup yüreðimiz? Canýma minnetsin biliyorum ey Dilber? Ýnancý kaybolmuþ ruhuma ezgiler dizerken Nasýrlaþmýþ sýzýsýný unutan aklým yaþama hevesini kaçýrýyor seni düþleyince Aþký reva görür mü dünyanýn katran hâli Yoruldum diyemiyor bedenim de üþüdümlerle boðuþuyor beyindeki sancýlarýyla El mi veda eder ömre yoksa diz mi kanar paramparça bir gidiþe Terki diyara benziyor solgun çehrem Leyla’nýn Mecnun sevdasý cebimde taþýdýðým yýllanmýþ hatýra iken Eh benden bu kadar sevgili þiirim! Rüyana ayrýlýðý kattýn sevgimi bir kaþýk suda boðarken...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Emin Herki Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.