Daðýlmýþým oturduðum yerde vardýðým yerlerim bir oyanda bir buyanda boyum enime daðýlmýþ durumda. Geçen gün baþýmdaydým. Baþým aðrýyordu hastaydým. Birkaç santim yerde dopdoluydum patlayacak gibi. Ama bomba deðildim patlayamýyordum. Patlamaksa bugün þu an koltukta daðýlmýþ gibiyim. Patlamak rahatlamakmýþ bir saðlýk.
Bu daðýnýk patlamýþ rahatlýðýmla öleceðimi ve bu yerlerimden yok olacaðýmý düþündüm. Ne üþendim ne üþüdüm düþündüm. Yok olacaðým varlýðýmdan bir gün. Varlýðým kalacak ben yok olacaðým. Ardýma baksam varlýðým gözükmeyecek ve kimsede görmeyecek artýk. Ama vardým, yok olduðuma göre. Artýk herkes yok sayar ama silemez geçmiþi yok edemez geleceðimi. Yani yokluðumu kimse var edemez kendine. Ben yokum artýk.
Nere gideceðim þimdi? Bir yere gidemeyeceðim bu yerde yok oldum. Varlýðýmý var eden maddelerim kim bilir nerelere daðýlacak. Kurt böcek yiyecek toprak olacak. Topraktan bitkilere gübre olacak. Beni var eden yine var olacak. Toprak. Yok oldum tüm zaman benim. Ölünce yok olunca ben kimim tarif edebilir miyim? Maddesiz. Adsýz.
Bir zamanlar yerliler atalarý ölünce tanrý bilirlermiþ. Bende ölünce tanrýyým. Ve yaþadýðým zamanlarda tanrýlýðýmýn peygamberiyim. Tüm faniler ölür ve tanrý yok olur. Tanrý yok olacaðým. Gerçekten tanrý var olur muyum? Çok düþündüm. Beni maddeleyen maddeyi de çevremi çevreleyen maddenin de maneviyatýný çok düþündüm. Anlamaya çalýþýp bin bir türlü fikirle anlamlandýrýp düþüncemi yürüttüm. Evrenin kapsamýný aþýp paralel evrenleri bile düþündüm. Tanrý yok olmayý hak etmiþimdir. Belki.
Ama tanrý tanrýlýðýnýn umurunda deðildir. Tanrýlýk böyledir.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Naki Aydoğan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.