MOR KUŞLARIN MEKTUBU
Dost mektuplarýný bekliyordum
Kesildi hayli zamandýr
Çok þeyler deðiþti sen gideli
Onmaz bir yara
Þimdi içimdeki
Gecelerin karanlýðýnda
Bir baþýma kanýyorum
Karanlýðýn sessizliðinde baðýrýyor
Çöl kuþlarý yalnýzlýðýmý
Sellere dönüyor dinmeyen yaðmurlarým
Acý yüklü plaklar dönüyor sen gideli
Yürek odalarýmda
Siyah gecelerin damarlarýndan
Akýyor sancýlarým
Ve ayrýlýðýnýn köþe baþlarýnda
Nöbet tutuyor acýlarým
Gözlerinin resmini çiziyorum ufuklara
Hangi þarkýyý dinlesem hep sen
Hangi dala tutunsam kýrýlýyor
Günleri sayarken yokluðunda
Aylar karþýma dikildi duvar duvar !
Derken, seneler yüreðimi vurdular
Her günün bir darbe gibi geldi bana
Ýçimdeki isyanlar büyüdükçe büyüdü
Þimdi korkunç yalnýzlýðýmla baþ baþayým
Tüm arkadaþlýðýmý kestim bil ki
Dost yüzlü düþmanlarla
Oysa mazi denen o bir zamanlar
Dostça seviler ýsýtýrdý yüreðimi
Bir kahvenin kýrk yýl hatýrý vardý
Sahte deðil þimdi / kilerde
Sensiz þimdi tükenip gidiyorum
Uzaklarda
Yinede çaresiz ve umutsuz deðilim
Mutluluk belki yýldýzlar kadar uzak !
Yitirdiðimiz anýlarýmýz için aðlarken
Gün doðmadan ne getirir bilinmez
Sabaha aydýnlanýr belki
Tüm dünyama doðacak olan güneþle
Unutma !
Seni sevdiðim için
Ve beklemeye sabýrla katlandýðým için
Sensiz yaþýyorsam
Bitecek ayrýlýklar
Ayrýlýðýnýn baþladýðý yerde
Günay Koçak
22. 7. 2023
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.