dönmeliydik

þu eski zamanlar
kavak yelleri eserken
güldüðünde gamzelerin çýktýðý zamanlar
nasýl bir gerçeðe dönecek bilemedik
pembe günleri
zaman sürüklerken bilinmezliðe
esen lodos’a döndü
sevgi zannettiðimiz bakýþlar
rengi kaçtý gölgelerin
hazan rüzgarý düþünce ortalýða
uçuþtu yapraklar
kimsesiz sokaklarda

deli taylar gibiydik bir zamanlar
güneþ altýnda yanarken yüzlerimiz
kapýldýk sevda dürtüsüne
koþtukça koþtuk peþinden
güldük eðlendik
büyüsüne kapýldýk gözlerin
kalpler uçtu kavak aðaçlarýndan
anlam katmadan içe sýðmayan heyecanla
peþinden koþmuþuz o yalancý günlerin

ortasýndan geçilmez kaybolan bir ormanýn
iki kenarýnda kalmýþ
þimdi biz iki yalnýzýz
yapraklarýn altýna saklanan zamaný
acýlarýn en mehtaplýsýný
bitmez denen sevdayý
bir gölgeye koskoca çýnarý
paydos zilleri çalan ömrü
aynalarý ýslatan gözyaþlarýný
uykusuz gece þafaðýnda
bir kadehi bile çoktan satmýþýz

yaðmurlar silmiþ sokak izlerini
hayat soðuk alýnlardan
sanki bir canavarýn aðzýndan
akarken ömrün tasýna týp týp
kader demiþiz kaybettiðimize
teselli aramýþýz
sýrlý aynalara bakýp bakýp

sarýlmýþýz boþ yere
mutluluk sandýðýmýz aldanýþlara
teslimiyet sunmuþuz unutulan kadere
rüzgarlarýn sürüklediði yarýnlara
heybelerce týka basa dolan acýlara
anlamsýz çaresiz boyun eðmiþiz
yürekten gidenlerin
gelmeyeceðini bildiðimiz yollardan
ah be gönül
ömür bitmeden dönmeliymiþiz ..

hilmi arsoy - tekirdað 21.7.23
Sosyal Medyada Paylaşın: