DİYARBAKIR'A BENZİYORSUN
Diyarbakýr’a benziyorsun
Acýlar büyürken koynunda, yinede gülüyorsun
Ne güzel gizliyorsun sancýlarýný
Oysa ki biliyorum, senin kanayan yaralarýný
Ellerinden tutan, öksüz çocuklarýn var
Yollarýnda dökülen, kurumamýþ kanlar
Zindanlarýnda, yürekli adamlar var
Ne güzelde maðrur duruyorsun
Diyarbakýr’a benziyorsun
Karanlýklar sarmýþ seni, acýmasýz kollarýna
Bak iyi çocuklar sana koþuyor
Avuçlarýnda güneþ ýþýltýlarý var
Sana tutam tutam, aydýnlýk getiriyorlar
Haydi, sende uzat ellerini özgürlüðe
Zulm eden utansýn, heybetli duruþundan
Sen yine mavi türküler söyle
Diyarbakýr’a benziyorsun
Cigaradan nefes nefes, keder çekiyorsun
Dokunurken bir çiçeðe, ellerin titriyor
Ne güzel öyle, herkese kardeþim diyorsun
Gözlerin buðulu bir pancere misali
Þiirler tutuþarak yanar, sen kanarsýn
Bir çift mýsraya dökersin ya aðularýný
Sen Diyarbakýr’a benziyorsun
BEÞÝR ÇÝTAK
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.