Sen bu þehre girdiðinde, Seller aldý ortalýðý. Yýkýk merdivenli Bodrum kat bir evin Penceresiydim ben Camý kýrýk, caný kýrýk…
Sen bu þehre girdiðinde, Topraðý daðýttý heyelan. Yapraðýndan umutsuz Bir aðaçtým ben Kökleri hezeyan…
Sen bu þehre girdiðinde, Bir düþman gibi, Bir iþgal gibi. Surlarý döven toplar, Harabelerden yükselen Kirli dumanlar, Göndere çekilmemiþ Bayraktým ben; Hiç zafer kazanmamýþ
Sonra durdun, Dinledin þehrin sessizliðini Süngüne bir çiçek ekledin. Tohumlar serptin gökyüzüne Asýlý kaldý havada Bu yeterdi Bir hayal, bir masal anlatmaya…
Kalbim maðlup bir þehirdi, Sen korkunç bir þaheser Tüm yýkýntýlarýn ortasýnda. Ve ben En müsait yýkýmdým, Narsist ruhunu doyurmaya…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Aylin Eryigit Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.