UMUDA YÜRÜMEK

Hangi planý yaparsak yapalým finali zor
Hesapta olmayan þeyler kendini ortaya kor
Vazgeçmek ise tüm zahmeti hiçe saymaktýr
Öyle iken niçin durulur akýp giderken zaman
Bildiklerinle yürü ki, bilmediklerini bilene sor.

Kimselere dört dörtlük bir zeminde verilmedi
Hayat denenin içinde mücadele vardý, eksilmedi
Ýpi göðüslemek için elbette yol bulunur istenirse
Hedeflerine inananlar için finaller olur mucize.

Bir sonraki günün öncekinden farký olmalý
Daha azalýrken günbegün tüm zaafiyetler
Giderek artacaktýr yarýna, gayretle ümitler
Ýnsanlar bu zorlu yolda motivasyon bulmalý.

Bütün uvzuvlarýn olmasý ne de güzel, bir rahmet
Kullanýlamayan olanaklardan doðar ancak nedamet
Kollarý yokken kimi, tutunur hayata inadýna ayaklarla
Görmese de gözleri çizer hayatý kimi, tabloya umutlarla

Geceyi yaþamadan gündüz sunamaz ýþýk
Kibrinden sýyrýlýrsan kýsmetin sana açýk
Terden, gayretten korkma, varsan onlarda medet
Çalýþmaya hor bakanýn, dalkavukça yaþayanýn
Kendini efendi bilip hep hazýra konanlarýn
Bitmez ki karanlýðý, yaþarlar hep kýyamet.

Bize verilen neyse kýymet katacak da odur
Akýl, ruh, beden ile büsbütün olmak bahttýr
Noksanlýklara dövünmek deðil, yürümek atimize
Dizi dövmekte yok kâr, gayrettedir mesele…

Oðuzhan KÜLTE




Sosyal Medyada Paylaşın: