Baþkasýyla gülmek varken Seninle aðlayabilmekti, Benim için mutluluk. Ama sen beni hep sensiz aðlattýn.
Sensiz çizdin yollarýmý Sensiz yazdýn Ve kader dedin...
Ben seni muhtemel aþk Romanlarýn da ararken buldum Hardal sarýsý bir hüzündü Gök yüzü, vakit Ýkindi. Yüzün huzurudu, Gözlerin sonsuz sevgi Bir baþkaydý o gün aþkýn rengi Neyleyim yar Söyle neyleyim Olamadým sana gönül dengi Sen beni hep sensiz Koydun Sensiz astýn duvarlara Resmimi...
Bir yaným hep boþluk þimdi Bir yaným hep koca yangýn Ben seni muhtemel aþk Þarkýlarýn da sevdim Ezgiler adýnla dokundu ruhuma Oysa göz yaþlarýmý dökmüþtüm ben Eze eze kuruttuðun tohuma Sen beni hep sensiz soldurdun Sensiz yazdýn mevsimlere ismimi...
Ne kaldý diye soracak olursan Eðer senden geri Þimdi içimde Kayýp hülyalar Soðuk kýþ geceleri Þimdi içimde sisli bir yalnýzlýk Yüzü solgun bir hatýra defteri Dedim ya muhtemel bir aþktý Bende ki.
Þimdi bir ihtimal daha var hatýrla sevgili hatýrla beni.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sabri Amaç Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.