Çok yoruldum Baba! Ömrümün hem ilk, hem sonbaharlarý... Çok yorgun Baba! Sen þuan yanýmda yoksun Baba! Hayatýmdaki yaþam mevsimlerim tek kýþa döndü. Meðerse, sen benim hayattaki, dayanaðým... Sen benim bu Dünyadaki koruyanýmmýþsýn Baba! Oysa ben, pek anlayamamýþým... Senin yokluðunda ne kadar zormuþ... Hayatla mücadele etmek... Meðer ne kadar zormuþ. Sensiz ve öksüz kalmak... Evet! Sen gittin gideli Baba! Sanki, hayat mevsimlerim deðiþti. Ýlkbaharým, kýþ oldu! Hayatýmýn çatýsý hep karla doldu! Yorgunum Babam! Hem de çok yorgunum! Çok umutsuz! Çok yýkýlmýþ! Çok yanýlmýþ! Çok çok üzgünüm Baba! Çünkü, þimdi sen yoksun! Ne arkam da! Ne yaným da! Þimdi o kadar çok piþmaným ki, Baba!.. Sen hayatta iken deðerini anlayamamaþým Baba! Dinçer Dayý
Sosyal Medyada Paylaşın:
Dinçer Dayı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.