Senin iklimin kuraktýr sevgilim, Ben saðanak saðanak uðradým sana. Alýþkýn deðildin, Dikenli çalýlar yetiþmiþ gönlünde Kendime yer aradým… Kaldým yara bere içinde, Göðsünde…
Senin iklimin serttir sevgilim, Öfkeli bir adam gibi kýþlarýn. Yüreði buz tutmuþ bir adamýn, Baðrýndayým… Çatýk kaþlarýnýn, Altýndayým, Tam altýnda… Kirpiklerinden sarkarým Düþsem ya gözüne…
Senin ikliminin tohumundaným sevgilim, Biraz Karaman yöresinden, Eski bir göçebeyim ben. Sana varsam, Yurduma döneceðim…
Ben senin ikliminle baþedemedim sevgilim, Yükü sýrtýnda kýrgýn bir buluttum. Sýnýrsýz gökyüzünde, Senin duvarlarýna çarptým. Toprak kokusuydun sanki Neredeyse anýmsayacaðým Dökülemedim yurduna…
Senin iklimin buðdaylýktýr sevgilim, Koþamadým tarlalarýnda. Güneþi ýslattým Serinlesin diye dizelerin Canýmý yakan her sözcükte…
Sen bana uyak olamadýn sevgilim Bir þiiri Beraberce katlettik…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Aylin Eryigit Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.