GÖNÜL TEZGAHIM
Gönül heybemde aþk dolu sevgi dolu
Göremezsin kalpten kalbe giden yolu
Gülü koklayan bilir dikenlidir kolu
Yürümek istersen bu kutlu yolu.
Gönül perdemde mýzrabým teli çalar
Alev alev yanar küllerinde gül açar
Gül dalýnda dikenler bile koku saçar
Sel olur sevgi gönüllerde muhabbet akar.
Gözlerinde ne bir nehir ne de tuzlu göl var
Umman olmuþ gönülden gönüle kanal var
Kirpiklerin daraltmasa fezaya açýlan yol var
Hasretinle kavrulduðum bilinmeyen hal var.
Topraktan doðan sular topraðý besler
Ayrý kalsa seven hasretle sevdiðini özler
Uzak olsa da yollar bekler yolunu gözler
Yorgun düþer çözülür küllenir sözler.
Dilime nal çekilmiþ kanar ayaðým çýplak
Dikenler yol açar deðmez ayaðýma toprak
Çaðlayan olmuþ sevdan gönlümde tutanak
Naðmeler maratonda gönül tezgahým barýnak.
Duran DOÐAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.